گل ها
FLOWERS / Anne Michaels
 

پوست دیگری در درون پوست من است

جمع شده برای لمس تو، دریاچه ای به سمت نور

که ازخاطراتش رها شده،کلام از دست رفته اش

،به سوی زبان تو

.مرا محو می کند به سمت تازگی

،درست زمانیکه تن فکر می کند راه شناخت خودش را می شناسد

.این پوست دوم پاسخ دادن را ادامه می دهد

در کافه ی خیابانی صندلی های ترک شده روی تراس ها؛ا

،غرفه های خالی از نورهایشان در بازارها

.در حالی که پیاده روها هنوزانگورها و هلوهای تابستان را نفس می کشند

شبیه نورِهرچیزی که رشد می کند از

،پیچ خوردگی تازه زمین

،هرنقطه من جمع شده زیر حس دستان تو

،باد لباسم را بر ساق هایمان می پیچد

. لباست به سمت گلها می چرخد در مشت های من